FOTBALL: Fornuft og følelser

La oss starte med det første først! Har lånt tittelen til denne blogg-utgåva av Åge Hareide. Den forrige boka til fyren heitte det same sånn cirka.

Fotball er fornuft og følelsar! For min del kan eg analysere ein fotballkamp meir eller mindre djupt, så lenge mitt elskede Liverpool ikkje spelar. Då er det svært mykje følelsar i utlaup og heller lite fornuft, i allefall når det ein sjeldan gong går dårleg! :) Det er noko spesielt med oss som held med Liverpool frå Anfield. Eg refererer her til Tommy the tit, som seier det same. Han held med Newcastle og er såleis nøytral. Det er noko med det meir ekte engasjementet kanskje, arva frå tradisjonen til klubben vi elskar? I allefall bryr vi oss mest om korleis det går med vårt lag (dei fleste av oss) i motsetnad til dei som helde med eit anna "djevla" lag (dei fleste av dei bryr seg mest om korleis det går med The Reds frå Anfield). Det kan i allefall virke til tider som det viktigaste er at det går dårleg med visse andre lag enn at det går bra med sitt eige lag!
Det er kanskje berre ein følelse eg har....

Imorgon tidleg reiser eg saman med fleire andre Hødd-trenarar på studietur til England. Basen blir i Manchester, trur du eg har ambivalente følelsar?! Skal på kampar også: Man City - Chelsea onsdagskvelden (H), laurdag blir det Man U - Bolton (lurer på om der er ein supporterfraksjon likande den på Lerkendel. Dei har egne banner med "Heia Bortelaget" på) og søndagen blir det Everton - Arsenal. Altså ikkje akkurat dei store heltelaga, snarare tvert om. Eg skal rett og slett studere dei ulike rivalane våre. Kanskje kan naboane over Stanley Park hjelpe oss mot ein tabellkonkurrent? Time vil sjåv...
Fornufta tilseier at dette blir ein kjempetur, følelsen noko heilt anna....

PSV Eindhoven altså. Det vart ei heldig trekning i kvartfinalane av Champions League, seier dei. Eg veit ikkje... Mitt liv med Liverpool har lært meg at her, skal ein ikkje ta noko for gitt! Det går opp og ned, og følelsemessig burde eg vere eit vrak. Det er rart eg overlevde Istanbul-finala, eg må ha eit godt og sterkt hjarte og det bankar blodraudt! :) Ein ting eg har lært meg med Liverpoolkampar er rutiner. Eg likar ikkje å sjå kamp saman med fans av andre lag!
2 grunnar, eg innrømmer eg er ustabil under Liverpoolkampar og at nebbing kan utarte seg fysisk. Eg har aldri gått til åtak på nokon, men far min seier eg som liten neste slo "i hel" TV'en etter eit (sjeldent) tap. Ergo ligg der kanskje noko latent?!
Grunn nummer 2, vanskeleg å kome inn i trygge rutiner i ein slik setting - det er eg nesten avhengig av i forhold til Liverpoolkampar. Eg er overtruisk! Då eg spelte basketball hadde eg fast plass i garderoba. Fann eg kle og baggar på min plass når eg kom, havna dei fort midt ut på golvet. Eg måtte ha min plass! (Beklager om det gjekk ut over deg).
Suksessen i 2005: I alle Champions League-kampane denne sesongen var det fast rutine; Preben (onkelunge, fadderunge og "fellow Reds fanatic") og eg såg alle kampane i lag. Det enda med "we won it 5 times" - CHAMPIONS LEAGUE-siger! Er det rart eg ikkje vil endre rutiner? Fornuft og følelsane tilseier dei må vere slik!
Likevel, usikker.. Eg har ikkje hatt rutiner denne sesongen! Har sett dei fleste kampane heime, men også fåre hit og dit å sett mine røde venner i kamp. Med blanda hell..
Likevel har eg ein god følelse....

Ein annan ting med Liverpool. Eg har på følelsen eg aldri kan "nebbe" uten å bli straffa for det! Det er kanskje det mest irriterande med heile favorittlag-greia, sidan andre bekjente gjere dette så gjennomført - uten å bli straffa for det! Tilsynelatande..
Dvs hovere gjer eg sjelden. Sist eg prøvde meg var då Liverpool på nyåret spelte borte mot Newcastle. Mine røde venner tok ledelsen og målscorar var Craig Bellamy, tidlegare Newcastle-spelar. Eg drista meg utpå.. Eg sende følgjande melding til Tommy (nemnt over): "Har vi endeleg fått ein slik som scorar mot gamleklubben?". Det har no våre typisk at spelarar vi sel, scorar og spelar bra neste kampane dei spelar mot oss. "Svaret" frå skjebnen kom prompte: Kampen ende med tap 1-2, og dette var første kamp på årevis Liverpool tapte etter å ha score først. Ein kan bli overtruisk av mindre!!!
Det er i allefall følelsen eg har...

Det blir mykje fotball og reising denne månaden. Kjem heim frå Scumchester neste måndag, men i slutten av månaden i palmehelga skal eg over igjen. Guttorm, HC og eg skal over til det forjettede land på Merseyside for å sjå kampen mot Arsenal. Arsenal slo no ut B-laget vårt av begge the domestic cups denne sesongen. Men alle gode ting er 3, så vi trur på siger den kampen. Eg er dessuten ubesigra på Anfield. Det berre må bli siger!
Det er i allefall følelsen eg har...

Walk on!