Endlig er Premier League sesongen igong. Det er like kjedeleg kvar gong ein sesong er over og for å sitere the great Bill Shankly, som ein gong var spurt kva han mislikte mest med fotball. "The period between seasons". Men no er morroa igong igjen!
Det small på Anfield igår, dei som trudde tidlegare på dag at det var på The City of Manchester Stadium det small høgast tok feil. Men respekt å melde vart dette berre ein kinaputt til samanlikning, røyk uten ild. Vi Kopites likar å ikkje høyre om bomber som smell på Anfield, det assosierast med tap. Ikkje denne gongen, sjølv om det kanskje er slik vi føler det.
Vi vart ROBbed in STYLES! For å vere engelsk i tabloiden. Dommar Rob Styles kom i fokus for alle dei feile årsakene. Gav bort det som nok for også nøytrale tilskodarar var tidenes billigaste straffespark, delte ut gule kort i hytt og pine og sågar til Essien. Moaninho har enno ikkje fått brillene sine, så han var nok den einaste som var samd med Styles. Men det høver til programerklaringa til den mannen, det er Chelsea mot resten av verda. Bu-hu..
Overskrifta har eg igjen lånt frå Åge Hareide. Den stammar frå tida då han var MFK-trenar. Fotball er eit spel for mannfolk seiest det - damene for ha meg unnskylt. Den diskusjonen er ein annan skål. For menn altså, ikkje gutar. I allefall ikkje på dette nivået. Forresten, kreditt til Micah Richards og Kasper Schmeichel. Unnkarar som gå foran i Man City som er på tabelltopp etter 3 runder og laget har heller ikkje blitt scora på enda. Carlos Tevez gremmar seg nok enno.
Liten digresjon der. I etterspelet av kampen vår mot Chelsea igår, så registrerer eg at våre gutter har kasta seg på bølgen med å prate med dommeren. Gløym diving og skodespel for etter mitt syn er det dette som er den største utfordringar til dommarane på toppnivå. I Premier League har vi sett det lenge. Dei laga som vinn tittelen ved sesongslutt har ikkje vunne den uten å ha vore flinke å påvirke dommarane. Det er min påstand! Kampane igjennom går dei å pratar med dommarane for å påvirke, i alle typer situasjonar, offensivt og defensivt om ein kan bruke dei termane i denne samanhengen. Eg er overtydd om at i løpet av ein kamp og ikkje minst ein heil sesong tener laga på dette. Dei får det frisparket, kortet på motstandaren, "sjå kor stygg han var der", "eg gjorde det ikkje med vilje", "det var min første forseelse" og ikkje minst lag får straffer dei ikkje skulle hatt som den vi såg igår. Mesterane er ikkje dei snillaste i klassen her. Vi har sett Arsenal med Tony Adams og Patrick Vieira i spissen, Man Utd hadde Roy Keane som sin general og siste sesongane har John Terry og Fat Frank Lampard teke stafettpinnen vidare for Chelsea. Fair play? Gløym det! Å vinner er alt, og snille gutter vinner ikke!
Etter mitt syn byrjar no Liverpool å få ein stall som kan konkurrere. Premier League er så tett og så jamn at det gjeld å ha marginane og flaksa på sin side gjennom ein lang og hard sesong. Derfor er dette virkemiddelet, å søkje å påvirke dommaren i kvar ein kamp kanskje det viktigaste for å vinne gullet. Stevie G. og Carra har til tider prøvd for oss i Liverpool, men dei har ikkje vore standhaftige nok! Kanskje vi såg ei endring igår her? Håper det, for gjer motstandarane det må våre spelarar også gjere det. Whatever it takes, heiter det i amerikanske idrett. Og banna bein!
Slik har fotballen blitt, ikkje gode omdømer for den oppveksande slekt dessverre. Og nett derfor er dette, å påverke dommarane verre enn skodespelarar på fotballbana. Topplaga har desse også, Ronaldo, Drogba, Robben og kanskje Torres også? Veit ikkje, vi får sjå. But whatever it takes, son. Whatever it takes. For som Bill Shankly også sa: "First is first, second is nowhere!"
Og med Shanks sine "visdomsord" i øyra: Eg har ikkje nemnt noko om trenarane si rolle i dette spelet...
måndag 20. august 2007
fredag 3. august 2007
Oh Captain, my Captain
Walt Whitman skreiv diktet "Oh Captain! My Captain!" som ein hyllest til Abraham Lincoln. Seinare vart det nytta i kampen mot nazismen under andre verdskrigen. I det siste har Whitman sine dikt blitt nytta til nye songar og melodiar. Då høver det kanskje at eg tjuvlånar det også.
André Nevstad set ny klubbrekord for Hødd mot Strindheim med 669 kampar! Dermed går han forbi Otto Sundgot si uslåelege rekord som har stått sidan 1988 då André debuterte på A-laget. Det er ein enorm prestasjon André har oppnådd, og det seier mykje om mannen, fotballspelaren og legenda Nevstad. Det er ikkje ofte ein kan seie at ein aktiv idrettsutøvar er ei legende. Men i og med André no er nummer ein på adelskalendaren til Hødd er det ei høvande skildring i mine auge.
Ikkje minst seier det noko om lojalitet. I dagens fotball er det ikkje mange som blir i ein klubb gjennom ei heile karriere som aktiv spelar. Paolo Maldini er ein som skil seg ut på ypperste europeisk toppnivå. Det finns sikkert andre også. Steven Gerrard blir det i Liverpool. André har to sesongar i Molde FK, og fekk då med seg ein Noregsmeisterskap då MFK vann cup'en i '94. Av andre utmerkingar ragar prisen som beste spelar i Adeccoligaen i 2005 høgt. Her konkurrerte André ut spelarar som Doffen Hæstad og Fredrik Strømstad om denne heideren. Seinare landslagsspelarar, så det seier ein del. Fantastisk for André, men også viktig for Hødd som er litt utanfor alfarveg i norsk toppfotball.
André spelar aldri ein dårleg kamp. Med innsatsen sin leverer han alltid over par sjølv i kampar der ikkje alt går vegen for han. Eg vil påstå André er Noregsmeister i trening! Eg kan rett og slett ikkje sjå at nokon andre spelarar i Tippeligaen eller andre stadar trenar meir eller rettare enn André. Det er ikkje mogleg å ha fleire økter og eg trur ikkje nokon er meir disiplinerte heller. Eg har vore saman med André til dømes på La Manga der han har hatt 3 økter pr. dag. Alt er sjølvsagt intensitetsstyrt og med restitusjon når det er påkrevd. På vanlege dagar når vi andre dødlege er på veg til jobb, er mest sannsynleg André igong med si første økt. Seinare på dagen er det fellestrening, så to økter for dag er standard der i garden.
Mot Strindheim kan Hødd ikkje tape! Finnes det ein Gud så ordnar han siger, og ingen fortjener det meir enn André etter den karriera han har hatt for sin hjarte-klubb. André er sjølvskreven kaptein for Hødd. Han har vore det så lenge at ikkje eg hugsar når han fekk bandet første gong. André har alltid vore kaptein frå han var puttespelar. Nordmenn seiest å vere fødde med ski på beina (Eg er vel unntaket her!), men eg trur André må vere fødd med kapteinbindet rundt høgrearma! Kan nokon få bekrefta dette!? :) Kapteinstypen André er udiskutabel, naturleg leiartype som han er. Etter mitt syn er André kapteinenes kaptein! Hadde han spelt på lag med andre lagkapteinar er eg viss på trenaren hadde vald André som kaptein! I Hødd har vi Sindre, Eirik, Fredrik, Teigen og Kim som lett hadde vore kapteinar på andre lag i form av sine erfaringar og spelarkompetanse. Men André er eit soleklart val for Hødd!
André, til lykke med dagen, med kampen og med rekorden! Det er deg vel unnt som det førebiletet du er og har vore i ein liten, men stor klubb som vår. I ein klubb med 40 års toppfotballtradisjonar og fleire legender; Kjetil Hasund, Hallbjørn Hasund, Otto Sundgot, Audun Wingsternes, Vidar Ulstein med fleire er André Nevstad no legendenes legende!
André, eg hyllar deg!!!
André Nevstad set ny klubbrekord for Hødd mot Strindheim med 669 kampar! Dermed går han forbi Otto Sundgot si uslåelege rekord som har stått sidan 1988 då André debuterte på A-laget. Det er ein enorm prestasjon André har oppnådd, og det seier mykje om mannen, fotballspelaren og legenda Nevstad. Det er ikkje ofte ein kan seie at ein aktiv idrettsutøvar er ei legende. Men i og med André no er nummer ein på adelskalendaren til Hødd er det ei høvande skildring i mine auge.
Ikkje minst seier det noko om lojalitet. I dagens fotball er det ikkje mange som blir i ein klubb gjennom ei heile karriere som aktiv spelar. Paolo Maldini er ein som skil seg ut på ypperste europeisk toppnivå. Det finns sikkert andre også. Steven Gerrard blir det i Liverpool. André har to sesongar i Molde FK, og fekk då med seg ein Noregsmeisterskap då MFK vann cup'en i '94. Av andre utmerkingar ragar prisen som beste spelar i Adeccoligaen i 2005 høgt. Her konkurrerte André ut spelarar som Doffen Hæstad og Fredrik Strømstad om denne heideren. Seinare landslagsspelarar, så det seier ein del. Fantastisk for André, men også viktig for Hødd som er litt utanfor alfarveg i norsk toppfotball.
André spelar aldri ein dårleg kamp. Med innsatsen sin leverer han alltid over par sjølv i kampar der ikkje alt går vegen for han. Eg vil påstå André er Noregsmeister i trening! Eg kan rett og slett ikkje sjå at nokon andre spelarar i Tippeligaen eller andre stadar trenar meir eller rettare enn André. Det er ikkje mogleg å ha fleire økter og eg trur ikkje nokon er meir disiplinerte heller. Eg har vore saman med André til dømes på La Manga der han har hatt 3 økter pr. dag. Alt er sjølvsagt intensitetsstyrt og med restitusjon når det er påkrevd. På vanlege dagar når vi andre dødlege er på veg til jobb, er mest sannsynleg André igong med si første økt. Seinare på dagen er det fellestrening, så to økter for dag er standard der i garden.
Mot Strindheim kan Hødd ikkje tape! Finnes det ein Gud så ordnar han siger, og ingen fortjener det meir enn André etter den karriera han har hatt for sin hjarte-klubb. André er sjølvskreven kaptein for Hødd. Han har vore det så lenge at ikkje eg hugsar når han fekk bandet første gong. André har alltid vore kaptein frå han var puttespelar. Nordmenn seiest å vere fødde med ski på beina (Eg er vel unntaket her!), men eg trur André må vere fødd med kapteinbindet rundt høgrearma! Kan nokon få bekrefta dette!? :) Kapteinstypen André er udiskutabel, naturleg leiartype som han er. Etter mitt syn er André kapteinenes kaptein! Hadde han spelt på lag med andre lagkapteinar er eg viss på trenaren hadde vald André som kaptein! I Hødd har vi Sindre, Eirik, Fredrik, Teigen og Kim som lett hadde vore kapteinar på andre lag i form av sine erfaringar og spelarkompetanse. Men André er eit soleklart val for Hødd!
André, til lykke med dagen, med kampen og med rekorden! Det er deg vel unnt som det førebiletet du er og har vore i ein liten, men stor klubb som vår. I ein klubb med 40 års toppfotballtradisjonar og fleire legender; Kjetil Hasund, Hallbjørn Hasund, Otto Sundgot, Audun Wingsternes, Vidar Ulstein med fleire er André Nevstad no legendenes legende!
André, eg hyllar deg!!!
Abonner på:
Innlegg (Atom)
